Dag cinco

Na regen komt inderdaad zonneschijn. Ongetwijfeld na zonneschijn ook weer regen, daar denken we niet aan. 

In Spanje hebben we het voordeel van huren ook ondervonden. Het scherm voor het raam was nog niet (fatsoenlijk) kapot of er stond al drie man sterk in de bungalow om het te repareren. De één stond op de trap het zware werk te doen de andere twee waren al bezig met mañana. Gelukkig was het euvel snel verholpen nadat de plaat eraf was geschroefd. De band in het gootje leggen en klaar is Kees... 

Een mooi moment om op het terras een beetje kleur op te doen. Ideaal dat we zoveel zon op ons terras hebben, koffie erbij en niets meer aan doen. 

Omdat 'de kok' er niet meer is zelf opnieuw creatief geweest, nu met overgebleven Kaiser broodjes. Men neme kaas, ham, uien plus zwarte peper en komt tot een tosti bungalow-style. 

Laat in de middag hebben we weer gezorgd voor een stevige wandeling naar het zwembad. Het is dit jaar beduidend drukker bij het zwembad dan voorgaande jaren. Gelukkig hadden wij om 8.00 uur al op twee bedjes handdoeken gelegd. Bij hotels gaat dat ook zo, dus waarom dat niet introduceren op een camping? Het water was koud, ontzettend koud! Net als het eerste jaar toen ze het zwemwater elke dinsdag gingen verversen. Geen idee of dat nu ook is gebeurd of dat het door de regen van een dag eerder kwam. Mietje Chantal is het zwembad niet ingegaan, ze kan zich toch verschuilen achter het excuus dat water pijnlijk is... ;-) De zon had al minder kracht waardoor we het vrij snel bekeken hadden. Op naar onze volgende R: koffie.

We hadden bedacht om 's avonds eten te halen bij het restaurant, de paella voor twee personen en een pizza, één van de twee houdt niet van vis. We waren vooral benieuwd naar de hoeveelheid paella omdat het vanaf twee personen te bestellen is. De huidige voedselbereider zei dat het "veinte minutos" zou duren en maakte daarbij het gebaar van 10 minuten. "Huh?" er werd snel iemand bijgehaald die Engels spreekt. Nee, het zou nu geen 15 minuten duren. Vol verwachting gingen we de pan en pizza (mét tonijn, dat dan wel) ophalen. De eerste aanblik was twijfelachtig, de paellapan leek hetzelfde formaat te hebben als vorig jaar. Misschien nu tot de rand gevuld met het Spaanse rijstprutje. Helaas... én duurder dan vorig jaar. Op de camping is het nu paelnee. 'We' gaan wel paella eten bij het restaurant dat bij een aantal Nederlanders bekend is onder de naam 'Luhvant' (Llevant, dubbel L wordt uitgesproken als een J, behalve dus door een groepje Nederlanders). Het eten smaakte overigens goed. 

Na het eten een cocktail in elkaar geflanst met de weinige ingrediënten die we hebben. Het resultaat, 'de LAC', was meer dan prima. Eerdaags gaan we in de bar op de camping een cocktail testen. Jammer genoeg hebben ze geen grote cocktailkaart, dan maar sex on the beach... 

Hasta Mañana!